7 อาการของคนที่คลั่งไคล้ในการท่องเที่ยว

7 อาการของคนที่คลั่งไคล้ในการท่องเที่ยว

จริงๆแล้วอาการคลั่งไคล้ท่องเที่ยวไม่ได้เป็นอาการร้ายแรงอะไร ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนเลยสักนิด (ยกเว้นตัวเอง) เดือดร้อนเพราะมันอาจจะมีผลพวงและปัญหาด้านการเงินมาเป็นของแถม แต่อย่างไรก็อาการนี้ก็มีข้อดีอยู่มาก เพราะเป็นทำให้ผู้ป่วยมีภูมิต้านทานทางด้านร่างกายและความคิดมุมมองมากขึ้น สามารถนำเอาภูมิต้านทานเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตเป็นอย่างดี

เรามาดูกันว่าคนที่มีอาการคลั่งไคล้ท่องเที่ยวจะมีอาการอย่างไรบ้าง 7 ประการ และผู้อ่านโปรดสำรวจตัวเองด้วยว่ามีอาการหรือพฤติกรรมเหล่านี้หรือไม่ ถ้ามีเกิน 5 ใน 7 ข้อแล้วละก็ แสดงว่าคุณมีอาการคลั่งไคล้ในการท่องเที่ยวเข้าแล้วล่ะ

1.ชอบจอยกลุ่มหรือแชร์เรื่องเที่ยวในเฟสบุ๊คจนลานตา
เชื่อว่าคนที่เสพติดการเที่ยวมักจะมีอาการนี้ เพื่อนฝูงบางทีอัพเดทอะไรในฟีดเฟสบุ๊คมา อาจจะไม่เห็นเพราะเห็นแต่ฟีดจากเพจหรือกลุ่มเที่ยว คอยตอบคำถาม คอมเม้น โพสรูปอวดตลอดเวย์ ว่าที่ตรงนั้นตรงนี้ข้าพเจ้าก็ได้ไปมาเช่นกันนะ คนที่มีอาการนี้เวลาเห็นโพสอะไรสวยๆจากที่ท่องเที่ยว จะทนไม่ได้กับการเห็น ต้องคลิ้กเข้าไปดู แล้วฟินไปกับรูปต่างๆแบบหยุดไม่อยู่ พอเห็นเข้าบ่อยๆก็เกิดการอยากจัดทริปขึ้นมาให้เสียตังอีกดอก และจะวนอยู่ในลูปนี้ไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

2.เม้ามอยได้ไม่หยุดถ้าคุยเรื่องท่องเที่ยว

เวลาในกลุ่มเพื่อนๆ หรือคนที่ร่วมวงสนทนากัน ถ้าเค้าคุยเรื่องบ้าน เรื่องกิจกรรมเล่นกับลูก เรื่องอุปกรณ์ต่างๆ คุณอาจจะเหลือบตามองบนในใจหรือจอยบทสนทนาได้แบบเปลือกๆ แต่ถ้าใครมาถามเรื่องเที่ยว หรือชวนคุยเรื่องเที่ยวไปไหนดี ประเทศไหนเด่นด้านไหน สายตาคุณที่มองบนอยู่อาจลุกวาวทันทีทันใด ประสบการณ์ที่สั่งสมมาอาจพรั่งพรูพ่นออกมาพร้อมน้ำลายแบบไม่ยั้ง จนคนที่ฟังอาจคิดว่าเห้ยมึง alert ไปไหม กูแค่ถามชิวๆ ถ้าผีบ้าที่มีฟอร์มหน่อยก็อาจจะเริ่มจากพูดน้อยๆ ทำให้ดูเหมือนยังไม่ค่อยได้ไปไหน และเป็นการเกรงใจคนถามด้วยที่ไม่ได้ดูกระโตกกระตากเกินไป ใครที่มีอาการเหล่านี้ท่านมีโอกาสเข้าข่ายติดโรคสูงลิบ

3.เช็คตั๋วเครื่องบินหรือโรงแรมเล่นๆโดยที่ไม่ได้มีแพลน
ทั้งๆที่ไม่ได้มีแพลนอะไร อยู่ว่างๆนั่งจิบกาแฟก่อนเข้างาน เกิดดีไม่ว่าดีเข้า Skyscanner หรือ Momondo ไม่ก็เว็ปสายการบินไปเช็คราคาจากนั่นไปนี่เล่นๆ เช็คไปเช็คมา เห้ยยย ถูกสาดดด จองแม่มเลย ได้ฤกษ์เสียทรัพย์ again and again หรือไม่คนที่หนักข้อกว่านั้น จะเข้าไปเช็ค booking.comหรือ Agoda เพื่อเช็คราคาโรงแรมเมืองนั้นนี้โดยที่ไม่ได้มีแพลนจะไป หรืออาจจะสนใจจะไปแต่อีกยาวไกล เช็คเล่นๆไปก่อน คนที่มีอาการนี้มักจะสนุกสนานกับดูราคาตั๋ว สามารถจ้องหน้าจอได้เป็นชั่วโมง ลองเปลี่ยนวัน เปลี่ยนจุดหมาย เปลี่ยนสายการบิน จับมาเข้าคู่กับอีกสาย บลาๆๆ หรือไม่ก็สนุกสนานกับการดูโรงแรม ห้องหับ โลเคชั่น ไม่มีวันเบื่อ ใครที่มีอาการเหล่านี้อยู่ (ยิ่งถ้าเป็นทั้งบ้าดูตั๋วและโรงแรมแล้วละก็) จงรู้ไว้คุณเข้าข่ายเป็นโรคผีบ้าติดเที่ยว

4.เงินเกือบทุกบาทที่ได้มาหมดไปกับการท่องเที่ยว
คนที่มีอาการคลั่งไคล้เที่ยวอาจมีโรคแทรกซ้อนคือ “โรคบ้างาน” ไม่ว่าจะมาในรูปของมนุษย์เงินเดือน มนุษย์ฟรีแลนซ์ หรือมนุษย์พาร์ทไทม์ คนอื่นๆอาจทำงานเก็บเงินเพื่อทานอาหารหรูๆ หรือซื้อของมียี้ห้อราคาแพงๆ แต่สำหรับคนบ้าเที่ยว พวกเขาทำงานเพื่อท่องเที่ยว งานในฝันของคนบ้าเที่ยวจึงเป็นงานที่ต้องเดินทางอยู่ตลอดเวลา เช่น งานอิสระ งานที่ทำงานที่ไหนก็ได้บนโลก ลูกเรือสำราญ หรือพนักงานสายการบิน เป็นต้น

5.คิดแต่เรื่องเที่ยว ชอบเสริชหาสถานที่ท่องเที่ยว ถ้าไม่มีไรทำ
ค้นหาใน Google Youtube เป็นเรื่องปกติที่ทุกคนทำ และสามารถค้นหาได้หลายหลายตามความสนใจของคน แต่สำหรับโรคผีบ้าติดเที่ยวจะหาแทบอยู่อย่างเดียวตลอดเวย์ อาจค้นหาสิ่งอื่นๆบ้างในชีวิตแต่จะแค่แป๊บเดียวเพราะไม่ได้สนใจ สนใจแต่เที่ยว คนที่อาการหนักกว่านั้น จะเสริชหาโดยการพิมพ์ชื่อเมืองที่ตัวเองคิดขึ้นมาสดๆ เดี๋ยวนั้นซึ่งไม่จำเป็นต้องมีแพลนไป แล้วก็คลิ้กเข้าไปที่ Tab Image แล้วก็สไลด์ดูรูปชิวๆ หรือไม่ก็เสริชใน Youtube แล้วก็ดูคลิปของประเทศนั้นๆ ได้เป็นหลายๆนาที ส่วนใหญ่จะเริ่มมาจากดูคลิปเล่นๆ แล้วกลายเป็นกิเลศทำให้เสียทรัพย์ในที่สุด ลองนึกดูว่าตัวเองมีอาการแบบนี้มั้ย

6.ดูปฏิทินบ่อยๆ มีปัญหาเรื่องวันเวลา
ใครที่เป็นโรคผีบ้าติดเที่ยวแล้วมีวันลาเหลือชิวๆ คนคนนั้นถือว่ายังไม่ติดโรคนี้ เพราะคุณไม่มีทางเลยที่จะรู้สึกวันลาเยอะเกินที่จะใช้ถ้าเที่ยวกระหน่ำทั้งปี ถึงแม้จะจับเอาวันลามาชนกับวันหยุดยาว สงกรานต์ ปีใหม่ วิสาขบูชา บลาๆๆ เท่าไรก็ไม่เคยพอ แล้วก็มักจะบ่นกับตัวเองว่า ทำไมวันลาน้อยจัง อิจฉาคนทำธุรกิจเนอะ จะลาเมื่อไรก็ได้ ส่วนคนที่ทำธุรกิจแต่บ้าเที่ยวก็จะบอก อิจฉาพวกลูกจ้างแค่ลา ก็เขียนใบลา เรานี่สิต้องมาพะว้าพะวงร้านรวงของตัวเอง ใครที่ประสบปัญหาที่ไร้ทางแก้เกี่ยวกับวันลา แอดมินขอเสนอให้ลาแบบ without pay ไป ลากี่สิบวันก็หักเงินเอาเงินที่หักไปเที่ยวซะ อิอิ

7.มัวแต่คิดว่าฉันจะต้องไปเก็บให้ครบในโซนนั้นนี้ให้ได้
เคยเป็นมั้ย ตั้งเป้าตัวเองให้ไปเก็บทุกประเทศของแต่ละโซน เช่น โซน South East Asia เหลือกี่ประเทศละเนี่ย หรือ โซน ยุโรปใต้ เหนือ ตะวันออก ตก บลาๆ คนที่เป็นโรคผีบ้าติดเที่ยวมักจะติดใจว่ายังเก็บไม่ครบ จะต้องไปให้ได้ เหลือประเทศนี้ เหลือประเทศนั้น ทั้งๆที่จริงก็ไม่ได้มีความจำเป็นขนาดนั้นเพราะบางประเทศอาจคล้ายๆกับอีกประเทศก็เป็นได้